Hokkenbezoek 15 juni.
Bert Wargerink, oud-voorzitter van onze vereniging, had voor deze dag de organisatie op zich genomen en een aantal leden gevraagd of het bestuur bij hen mocht komen kijken naar de dieren en hun huisvesting. De weersvoorspelling beloofde een ochtend met regen en een wisselend weertype voor de middag. Dan maar geen korte broek dit jaar .
Penningmeester Roan de Boer kwam even na acht uur waarna we vanuit Didam reden naar Lichtenvoorde om Benny Wittenbernds op te halen. Deze liet nog even zijn dieren zien en vertelde dat er dit jaar nauwelijks buff zwartcolumbia en buff blauwcolumbia kuikens waren. In de regen vertrokken we naar ons eerste adres: Jos Kobes in Vriezenveen. Hij woont in een vol bebouwde straat, maar iets achter andere woningen in een vrijstaand huis met bijna 3000 m2 grond (veel grasland). We waren de eersten, maar al snel was het bestuur compleet en zaten we aan de koffie met krentenwegge. Jos heeft al bijna 50 jaar Wyandottes en was begonnen met witte krielen en al snel daarna grote in de kleur wit zwartcolumbia. Naast zijn columbia’s worden de hokken vooral bevolkt door meerzomig patrijskleuren waaronder mz. witpatrijs en witpatrijs (het verschil zit hem tussen aziatisch patrijs en bankiva patrijs waarover meer te lezen valt in het boek “Wyandottes voor liefhebbers en fokker”, deel 2), mz. zilverpatrijs, mz. blauw zilverpatrijs, mz. patrijs, mz. blauwpatrijs, mz. geel patrijs, mz. roodpatrijs, mz. buff witpatrijs (al is de naam van deze laatste misschien niet helemaal juist en is gebruik gemaakt van een kruising tussen mz. witpatrijs en mz. zilverpatrijs). Ondanks dit grote aantal kleuren had hij dit jaar niet veel kuikens uitgebroed, namelijk 100.
We kwamen in het gesprek op het kruisen van grote Wyandottes met krielen (eerder schreef ik hier al eens over in dit clubblad) wat hij jaren geleden eens had uitgeprobeerd in de kleur meerzomig zilverpatrijs om e.e.a. te verbeteren. Helaas zag hij nog steeds niet het forse formaat terug, waarop Roan vertelde van een fokker die dit wel met resultaat was gelukt in een ander ras. Zou het verschil misschien kunnen zitten tussen de kruising grote haan x krielhen of krielhaan x grote hen?
Een ander probleem waar Jos dit jaar mee te maken kreeg was “snot” bij zijn dieren. Lag de oorzaak in de aankoop van andere dieren? Hij bestreed het met Toxiceline.
Inmiddels was het zo goed als droog en gingen we de dieren bekijken. Jos heeft achter zijn huis een ruime schuur met meerdere afdelingen en rennen (op zand). Bovendien was er binnen ruimte om dieren (hanen) apart te zetten.
Hierna rijden we naar Angela Kerkdijk die woont in een vrijstaand huis in een nieuwbouw wijk in Vriezenveen en waar we om 11:15 aankomen. De zon breekt inmiddels af en toe door. Ze heeft een keurig aangelegde tuin met een redelijk ruim gazon maar ook een deel van het hierachter grenzende gemeenteplantsoen (struiken) kan door de (oude) dieren worden bereikt. In de achterste hoek van de tuin staat een houten tuinhuisje met ren (op zand). In het huisje zitten bovendien een aantal afdelingen boven elkaar waarin in totaal drie kloeken met kuikens zitten. Meestal heeft ze 20 tot 30 kuikens (kloek en broedmachine) in de kleuren wit zwartcolumbia en wit blauwcolumbia (kriel). Haar dochter had in het verleden ook gezoomde Wyandotte krielen gehad. De kippen kwamen al op jonge leeftijd (ze was ongeveer 10 jaar) in haar leven toen haar ouders o.a. Red Island Reds hadden en ze soms met een hen in het fietsmandje ging rijden. Eenmaal getrouwd kwam er via haar echtgenoot eerst een legkip in het bezit en daarna een rommeltje aan Wyandottes, maar (ruim 20 jaar geleden) kregen ze via dhr. Spijker betere dieren.
We namen afscheid en vertrokken eerst naar een carpoolplaats om een deel van de 6 auto’s te parkeren. Daarna op pad naar de volkstuin van Bert Wargerink in de omgeving van Hengelo (Ov.). waar we 12:30 met een heftige plensbui aankwamen. Gelukkig brak de zon al snel hierna door en hielden we het de rest van de dag droog (wisselend bewolkt). We werden ontvangen door zijn partner, die had gezorgd voor een heerlijke lunch met broodjes, krentenbollen, warme kip en ribbetjes. Bert heeft hier een ruim stuk grond waarop een drietal houten schuren waarin zijn dieren zitten, een aantal rennen op (jaarlijks opnieuw ingezaaid) gras en verblijfhokjes. De druivenstruiken groeien elkaar weer over de rennen heen. Bert begon met gestreepte Wyandotte krielen afkomstig van een oom en werd lid in 1971. In 1975 kwamen er de grote witte Wyandottes bij. Zilver zwartgezoomd (groot) werd in Duitsland gehaald en later kwamen de New Hampshire (groot), Sebright en Barnevelder (groot). Wyandottes lopen er inmiddels ook in de kleuren meerzomig patrijs en meerzomig geelpatrijs (kriel). Alles bij elkaar werden er dit jaar zo’n 200 kuikens gefokt. In het verleden had hij in zijn topjaar op de tentoonstellingen 14x het predicaat “U” behaald. Bert is echt een fokker die zoekt naar verbeteringen en slimme hulpmiddelen. Zo gebruikte hij dit jaar druivensuiker in het drinkwater van zijn kuikens gedurende de eerste twee dagen in combinatie met kuikenzaad (geen kuikenmeel). Hij waarschuwde voor de poepkontjes bij kuikens, die ontstaan doordat de kuikens op te jonge leeftijd al voer voorgezet krijgen. Veel beginners halen de kuikens te vroeg uit de broedmachine en geven ze meteen te eten. De kuikens hebben dan nog volop reserve opgenomen dat eerst verteerd moet worden. In het verleden gebruikte hij biggenmeel voor extra mineralen, maar dat is tegenwoordig niet meer in de handel (teveel ijzer). Nu heeft hij in de hokken mineraalsteen (pilsteen) in grote blokken in houten “huisjes” (om te voorkomen dat de dieren erop gaan zitten schijten). Het wordt in de bedrijven ook gegeven aan de moederdieren en zou kunnen helpen tegen het veren pikken. Grote Wyandottes wil hij ook nog wel eens kattenvoer geven voor het dierlijke eiwit; goed voor de groei. En dan is er nog het stof van de La Plata maïs dat de pootkleur kan beïnvloeden (geler), maar dat zorgt voor minder smakelijke eieren. Broedeieren die op de 18e dag van de broedmachine naar de uitkomstmachine verhuizen legt hij eerst nog in lauwwarm water met een flinke scheut azijn (kalkschaal wordt dunner) en krijgt zo een hoger uitkomst percentage.
Rond 14:45 kwamen we aan bij het huis van de vader van Marco van Dijk in Broekland. Daar ligt bij het vrijstaande huis twee keer een half hectare grond en lopen de paarden van vader. Marco heeft al zo’n 20 jaar witte Wyandotte krielen en ongeveer 10 jaar buff Wyandotte krielen. Sinds kort zijn daar nog zilver zwartgezoomde krielen bijgekomen waarvoor hij uit Engeland broedeieren kreeg. Hij had dit jaar ongeveer 160 kuikens gefokt en in de stenen schuur liet zijn vader zien hoe de kuikens de eerste weken in aparte opfokhokjes werden gehouden. De eerste drie weken kregen ze raskuikenmeel van Garvo en een deel van deze periode zaten ze op gaasrooster om besmetting via de uitwerpselen te voorkomen. Bij hokwisseling werd een kuur met Baycox of Paracox in het drinkwater gegeven ter voorkoming van coccidiose.
Marco was drie jaar geleden begonnen met de verbetering van de buff Wyandotte krielen (kleur en staartvorm) en koos voor drie fokrichtingen: buff Wyandotte x buff Wyandotte, buff Wyandotte x New Hampshire, buff Wyandotte x geel witgezoomde Wyandotte (allemaal kriel), na eerst te hebben ontdekt dat het kruisen van buff en wit een rommeltje opleverde. Uitbroeden gebeurde in een fraaie Engelse broedmachine, die in huis stond, en vervolgens werd gebruik gemaakt van een uitkomstmachine (om zo te voorkomen dat niet steeds de vocht en temperatuur moest worden aangepast).
Selecteren deed Marco ook op pootkleur, want hij had weinig vertrouwen in jonge dieren met een erg lichte pootkleur. De rennen waren allemaal op zand, maar de dieren kregen dagelijks gemaaid gras. Na de rui kon de pootkleur eventueel nog iets worden bijgestuurd met behulp van wat kanarie kleurvoer. We zagen ook nog enkele zilver blauwgezoomde jonge dieren.
Na nog wat gedronken te hebben gingen we naar Danny Stindt in Olst en kwamen hier om 16:00 uur aan. Danny woont in een oude boerderij met ongeveer 8000 m2 grond waarvan een groot deel gebruikt wordt voor zijn Wyandottes. Inmiddels woont hij hier ruim 20 jaar en hij is vooral bezig met het maken van nieuwe kleuren bij het ras Wyandotte. Op het ogenblik beperkt hij zich tot geparelde en porselein kleuren, maar eerder was hij bezig met o.a. tolbunt en meerzomig chocolade (geel)patrijs. Het aantal kleuren in zijn hokken doet je duizelen (meer dan 20) en een goede administratie is onontbeerlijk. Zeker wanneer je ook nog eens de nodige “split” dieren moet registreren. Simpel gezegd is bij een “split” dier aan de buitenkant niet te zien dat hij een erfelijke eigenschap in zich heeft omdat het een recessieve kleur betreft die met slechts één gen aanwezig is (terwijl er twee nodig zijn om het tot uiting te brengen). Naast een schuur waarin een aantal afdelingen zitten met jonge dieren, is er nog een hok naast met fokdieren, een grote ren met hokruimtes (vooral met oude dieren) en staan er her en der nog hokjes met vaak een fokhaan. Het was jammer dat het al zo laat was en we weer op weg moesten gaan, maar gelukkig konden we veel foto’s maken. We hadden immers nog een adres te bezoeken en dat was in Markelo waar we om 17:45 aankwamen bij Rob Scholten. Rob heeft een vrijstaand huis met ongeveer 3000 m2 grond waar hij Kwakers (eenden), Ko Shamo krielen, Serama’s en witte Wyandottes (groot en kriel) houdt. Hij heeft de Wyandottes pas het tweede jaar en laat de kuikens sexen om zo alleen de hennen aan te houden. Dit jaar had hij 25 kriel en 12 grote Wyandotte kuikens. Omdat hij naast het bos woont is het oppassen voor roofvogels. Hij heeft voor zijn kippen een aantal hokken en rennen op gras. Na nog een drankje en een discussie over FC Twente werd afscheid genomen. De auto’s werden opgehaald bij de carpoolplaats en onder het genot van een hapje werd nog eens teruggeblikt op deze geslaagde dag. Om 23:00 was ik weer thuis.
Natuurlijk past nogmaals een woord van dank aan eenieder die aan deze dag heeft bijgedragen. Ook volgend jaar hopen we weer een rondje fokkers te mogen maken. De vele foto’s (clubblad, Facebook, rasboeken) en de gemaakte film (Facebook) zorgen er voor dat ook onze leden kunnen meegenieten.

Han Schellekens