Foto's gemaakt door Han Schellekens.
Het bestuur op hokkenbezoek.
Op zaterdag 23 juni was het dan zover: het bestuur ging op hokkenbezoek. Harm had in de weken/maanden vooraf de nodige moeite gehad om een lijstje fokkers samen te stellen die niet te ver uiteen woonden, die dag thuis waren en ons konden ontvangen. Leo moest verstek laten gaan, hij was die hele week al niet in orde.
’s Morgens kwamen Benny Wittenbernds en Bertie Frenken me rond 09.00 uur ophalen. Het was een wat onzekere dag wat het weer betrof, toch had Benny het gewaagd zijn korte broek aan te trekken en zowaar scheen er een waterig zonnetje. Weersvoorspelling: buien.
Het eerste adres dat we zouden bezoeken lag in Epe. Harm had nog eens extra uitgelegd dat de ingang niet bij het huisnummer lag, maar dat we een zandpad verderop moesten inslaan.... Met behulp van de navigatie reden we richting Epe en vervolgens langs Epe op de bossen in. Nauwelijks bebouwing en na kilometers te zijn doorgereden moesten we een bospad in. En jawel, alles klopte. Er hing ter gelegenheid van ons bezoek zelfs nog een extra mededeling waar we moesten afslaan en kwamen zo bij het huis van de familie Snijders.
Het was heerlijk in de tuin onder de bomen genieten van de koffie met wat lekkers dat Rolinka ons serveerde. Iedereen was er behalve Harm.... Via de mobiel bleek hij wel in de buurt geweest te zijn maar na twijfels over de locatie omgekeerd. Hij stond ergens in het centrum van Epe.
Ondertussen waren we aan de rondleiding begonnen. De Wyandotte kriel zalmkleurig waren o.a. afkomstig van Tonnie Buil en werden in meerdere hokken gehouden. Ook liepen er nog meerzomig patrijs Wyandottekrielen, heel veel Nederlandse Uilebaarden en enkele Zijdehoenders. Ruimte genoeg; de totale oppervlakte was ongeveer 1 hectare.
De aantallen jonge dieren vielen dit jaar wat tegen. Een deel was uitgebroed onder de kloek (ook met Zijdehoen).
Rolinka was eerst in Epe lid (opgeheven) en nu in Nunspeet. Ze had wel ideeën over het zoeken naar nieuwe leden. Een gemiste kans vond ze het dat er niet meer werd ingezet op het binnenhalen van de 50-plussers, de zogenaamde herintreders, die vroeger ook al kippen hadden gehad. Ze zag ook graag dat verenigingen behulpzamer zouden zijn, meer nieuwkomers begeleiden met hun hobby.
De zalmkleur had ze inmiddels zo’n 16 jaar en op aanraden van Tonnie Buil was ze met showen begonnen.
Door de slechte bevruchting had ze dit jaar zo’n 20 kuikens maar des te meer Nederlandse Uilenbaarden omdat geprobeerd wordt om citroen zwartgeloverd erkend te krijgen. De zalmkleurige werden wat aan de lichte (kleur) kant en er waren zo’n 10 hokken voor de dieren in overdekte rennen op zand en geheel achter gaas (last van haviken, marters en everzwijnen). Om de beurt mocht een deel op het gras vertoeven. Een probleem was nog de vleugeltekening bij de hennen.
Vervolgens (11.15 uur) op pad naar de familie Oostbeek in IJsselmuiden. Zon! Op de PR plaats even van 4 naar 2 auto’s. Voor ons gevoel bijna hartje centrum in een druk bewoonde straat was aan de gevel al te zien dat het hier draaide om de Wyandottes. Door een ernstig ongeluk enige jaren geleden was Peter min of meer in de hobby gerold, hoewel zijn vader en broer al eerder Wyandottefokkers waren. We werden verwend met soep en broodjes in de diepe achtertuin waar halverwege een terras met overkapping door hem zelf was aangelegd. Een grote volière met vogels en achterin over de volle breedte een groot kippenhok waren ook door hem gebouwd. Bovendien bleek er nog meer ruimte voor zijn dieren in een grote broeikas met uitloopweide aangrenzend aan zijn tuin. Hier was het huis van zijn ouders. De broeikas was ideaal: licht, onderhoudsvrij, in de zomer de ramen gewit dus niet te warm en in het voor- en najaar mooi van temperatuur.
Het ongeluk (hij werd afgekeurd) had er voor gezorgd dat hij op zoek ging naar een mogelijkheid om zijn tijd een goede invulling te geven en dat werd het fokken van Wyandottekrielen al had hij eerst ook nog Hollandse Krielen gehad. Dat gebeurd bij hem al in het najaar en de winterperiode zodat de dieren in het voorjaar geschikt zijn voor de verkoop (700 - 800 kuikens). Hij was begonnen met meerzomig patrijs. Buff zwartcolumbia leverde nogal problemen met het sexen. Soms was het niet duidelijk of de verkochte dieren wel allemaal hennen waren, vandaar dat hij met deze kleur stopte. Nu had hij nog goud zwartgezoomd, zilver zwartgezoomd, meerzomig patrijs, zalmkleur en wit.
Via Marktplaats had hij veel gegadigden en inmiddels weten ze hem ook zo wel te vinden.
Ook legkippen had hij gehad (de Wyandotte eitjes moesten in de broedmachine) en daarna Welsumer, vervolgens Araucana en Leghorn. Peter showt niet veel, hij kan de drukte niet goed aan. Soms in Meppel of Kampen. Na nog eens gediscussieerd te hebben over de zalmkleur (donker/licht) en de nieuwe kleur chocolade namen we
afscheid en gingen op weg 13.15 uur, zon) naar de familie Withaar in Genemuiden. Midden op een bedrijventerrein stond eigenlijk de woning (helft van een dubbel) van de ouders van Arno. Hier lag een ruim stuk grond en was net het nieuwe kippenhok met rennen klaar. Arno fokt
inmiddels 10 jaar in zilver zwartgezoomd en wit zwartcolumbia. De uitkomst viel dit jaar tegen (ca. 50 kuikens).
Het nieuwe hok had vijf afdelingen met overdekte rennen op zand. Daarnaast nog enkele hokken/konijnenhokken voor bijvoorbeeld de showhanen Een extra hok was in aanbouw en hier wil Arno grote wit zwartcolumbia Wyandottes gaan houden. Zelf woonde Arno meer in het centrum met zijn gezin en hier had hij twee hokken voor de eerste opfok en kon hij de tentoonstellingsdieren wassen.
Het nieuwe hok was heel slim ingedeeld en bood veel ruimte. De dieren zaten verhoogd zodat hij zo min mogelijk hoefde te bukken.
Het was hier wel oppassen voor de marter (was er vorig jaar nog) en verwilderde katten.
Een gezellig zitje zorgde er voor dat we nog even bleven nagenieten met wat te drinken en heerlijke streekkoek.
Om 15.15 uur waren we weer op weg. Het landschap was vlak en bood weids uitzicht over de grasvelden. De zon scheen (er waren inmiddels wel een paar druppeltjes gevallen) en de navigatie dreigde te ontsporen. Het koste wat moeite om zo ver buitenaf de familie Boering in Beemte-Broekland te vinden.
Wilfred woont in een vrijstaand huis met ongeveer 4800 vierkante meter grond grenzend aan een wei met koeien.
Hij is begonnen met Welsumer en had sinds 6 jaar daar meerzomig (blauw)patrijs en meerzomig (blauw) geelpatrijs Wyandottekrielen bij.
Het grote hok (er zijn er nog een paar) had 5 afdelingen met rennen op zand. De dieren kunnen van daar uit (om en om) losgelaten worden op het omliggende gras.
Wel moest hij oppassen voor roofvogels, steenmarters zaten er niet. Hij fokt 1 op 1, dus elke hen apart, en had 100 - 150 kuikens maar niet zelf gebroed. In het verleden was hij hier wel druk mee geweest.
Naast de kippen liepen er ook nog 3 Parelhoenders waarvan er eentje ergens eieren nog onvindbaar had verstopt (broeds).
We praatten nog gezellig na op het terras onder het genot van een hapje en een drankje.
De dag werd na lang zoeken naar een parkeerplek en een geschikte locatie afgesloten met een hapje in Apeldoorn.
Het was een gezellige en als altijd leerzame dag geweest. We bedanken nogmaals eenieder voor de hartelijke ontvangst en gaan op zoek naar een nieuwe enthousiaste groep leden voor 2013.
Han Schellekens